Terrains vagues. Lege terreinen. Ze zijn tegenwoordig zeldzaam, zeker in grote steden. En dat terwijl ze zo heerlijk en zo belangrijk kunnen zijn, zeker in het leven van kinderen. In het stadsdeel Dély Brahim in Algiers is nog zo’n leeg terrein. Dat is zeer welkom in de dichtbevolkte wijk. De kinderen voetballen er, er worden vriendschappen gesloten, ruzies beslecht. Bovenal hebben de kinderen er de ruimte om te ontsnappen aan het toezicht van hun ouders. Paradijselijk dus. Dat vinden helaas ook twee oud-generaals, die hun oog hebben laten vallen op het perceel om er elk een mooie villa te laten bouwen. Daar gaat het terrain vague. 

Zo begint de roman Les petits de Décembre (2019) van Kaouther Adimi (geboren in 1986). Op het eerste gezicht lijkt het een heel dramatisch verhaal te worden, vol ouders met trauma’s. Toch wordt het dat niet, want Adimi laat de kinderen van de wijk in opstand komen tegen het plan van de generaals. Het begint met een paar kinderen die zich met hun slaapzak posteren op het terrein. Smeekbeden noch dreigementen van volwassenen hebben geen zin. Integendeel, er sluiten zich nog meer kinderen bij hen aan. Op een gegeven moment is het een kampement van meer dan 100 kinderen. 

Wat kunnen de generaals hiertegen beginnen? Twintig jaar eerder hadden ze misschien hardhandig ingegrepen, maar ze begrijpen zelf ook dat dat geen optie is. Dat zouden veel views worden op social media, van generaals die onschuldige kinderen te lijf gaan… 

Adimi zegt zelf dat de kinderen een metafoor zijn voor de jonge generatie in Algerije, die zich niet laat intimideren en manipuleren door de machthebbers en die opkomen voor hun eigen belangen. Er is een contrast tussen de ouders, die vaak al teleurgesteld zijn in het leven, en de kinderen, die vol vuur hun terrein verdedigen. Sommige volwassenen zijn echter nog wel geestdriftig, bijvoorbeeld de moudjahida, een oude vrouw die vroeger zelf op de barricaden stond. 

Dat de ouders bang zijn, is wel te begrijpen. Het verhaal speelt in 2016, en de burgeroorlog die van 1991 tot 1998 woedde in Algerije ligt nog vers in het geheugen. Het is evengoed hoopvol om te zien dat een kleine groep jonge mensen een revolutie kan beginnen.

Kaouther Adimi, die veel over haar geboorteland Algerije schrijft, won onder andere een literaire prijs (le prix Renaudot des lycéens) die door scholieren wordt toegekend met haar boek Nos Richesses (2017). 

Kaouther Adimi, Les petits de Décembre, Paris, 2019, 247 p.