La tresse- Laetitia Colombani

De levens van Smita, Giulia en Sarah lijken niets gemeen te hebben. Sarah is topadvocate in Canada, Giulia werkt in het pruikenatelier van haar vader op Sicilië en Smita is scavengerin India. In La tresse (de vlecht) van Laetitia Colombani worden hun verhalen als drie strengen verweven. 

Als Onaanraakbare heeft Smita de ondankbare taak andermans uitwerpselen op te ruimen. Omdat ze haar dochter Lalita een beter leven gunt, probeert ze haar op school te krijgen. Dat lukt wel, maar Lalita wordt daar evengoed behandeld als een Onaanraakbare. Smita zal een andere oplossing moeten zoeken. Giulia probeert de zaak van haar vader voort te zetten als die door een ongeluk in het ziekenhuis belandt, maar komt erachter dat het pruikenatelier bijna failliet is. Ook zij zal iets moeten bedenken om uit deze situatie te komen. Sarah heeft weliswaar een topfunctie, maar raakt ernstig ziek. Dat moet ze geheimhouden voor haar collega’s, omdat ze anders niet door kan stromen naar een hogere functie.

Drie vrouwen die allemaal sterk moeten zijn in een situatie die hopeloos lijkt, dat is de strekking van La tresse. Als je het zo opschrijft, lijkt het een redelijk simpel verhaal. Toch is La tresse een geraffineerd geschreven boek. De titel komt terug in de vorm van het verhaal, waarin de drie verhalen elkaar afwisselen als de strengen van een vlecht, maar ook in de thematiek en de setting. Alle verhalen hebben iets met haar te maken. Bovendien is het zo geschreven dat je het boek bijna niet kunt wegleggen. Laetitia Colombani is heel goed in cliffhangers. 

Colombani is bekend als filmmaakster, misschien weet ze daarom hoe je een verhaal goed overbrengt. La tressewas een enorme hit in Frankrijk en in de landen waar het in vertaling is uitgekomen. Ook in Nederland werd het goed ontvangen. Zelf heb ik niet alleen genoten van de opzet en de schrijfstijl van de roman, maar ook van de boodschap die ik erin las. Tegenwoordig worden vrouwen aangemoedigd carrière te maken, maar is dat wel altijd het beste? Er zijn erg veel overeenkomsten tussen de werkritmes van Smita en Sarah, bijvoorbeeld. 

Op de omslag van de editie van Le Livre de Poche staat een citaat uit le Parisien: “Lisez ce roman. Conseillez-le. Offrez-le.” Bij dezen!

8 comments

  1. Pingback: superkaya88
  2. Pingback: bonanza178
  3. Pingback: aksara178

Comments are closed.